(17 kwietnia) Setki mieszkańców, osób publicznych, w tym Wiesław Holaczuk – starosta włodawski, oraz przyjaciół i wielbicieli poezji żegnało na cmentarzu parafialnym w Różance najwybitniejszego włodawskiego poetę – Stefana Sidoruka. Zmarł w swoim domu w ukochanych Stawkach w niedzielę, 15 kwietnia w wieku 92 lat. Nazywany był Królem Nadbużańskich Poetów.

Wśród tych, którzy żegnali Króla, była nie tylko najbliższa rodzina i jego przyjaciele-poeci, ale także liczni przedstawiciele stowarzyszeń i organizacji pozarządowych oraz samorządowcy.

             Nie ma na naszej pięknej Ziemi Włodawskiej takich, którzy bardziej niż Pan Stefan wsławił się miłością tego skrawka nadbużańskiej Ojczyzny - mówi starosta, który był jego przyjacielem. -  Słusznie śp. Stefan nazywany był niekwestionowanym „królem włodawskich poetów”. Nikt tak pięknie jak On nie potrafi słowem oddać niepowtarzalności i wyjątkowości uroku powiatu włodawskiego, jego tradycji, wierzeń, obyczajów, przyrodniczej doskonałości.  Jego twórczość literacka była niezwykle bogata i różnorodna. Tworzyły ją nie tylko wspaniałe wiersze, ale opowiadania, gawędy, anegdoty, wspomnienia, felietony czy nawet sztuki sceniczne. Dzięki pracy i talentom nieodżałowanego Króla Poetów nie tylko rodzinne Stawki stały się synonimem twórczego renesansu, ale i cały Powiat Włodawski. Bez Niego już nie będzie tak pięknie.

            Stefan Sidoruk urodził się 3 sierpnia 1919 roku we wsi Stawki, gm. Różanka, pow. włodawski; w rodzinie rolnika i zarazem wiejskiego kowala. Mieszkał tam do chwili śmierci. Ukończył 7 klas Szkoły Powszechnej w Różance i zespół Przysposobienia Rolniczego. W 1936 włączył się w nurt przedsięwzięć amatorskiego zespołu teatralnego, działającego w Stawkach przy ZMW. W trakcie II wojny światowej w celu uniknięcia wywiezienia do Niemiec na przymusowe roboty podjął pracę jako robotnik leśny. Tuż po "wyzwoleniu", w 1945 roku, wznowił w swoim środowisku amatorską działalność teatralną. Był reżyserem zespołu, który do 1980 roku prezentował widowiska obrzędowo-religijne, w tym wielokrotnie Wesele różanieckie oraz Balladę wigilijną. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. w prestiżowym Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka otrzymał Sidoruk I nagrodę (1975), II (1997), III (1983, 1993); w Turnieju Jednego Wiersza organizowanym przez Zarząd Główny STL uzyskał wyróżnienie (1982); w konkursie "Moja wieś dawniej i współcześnie" uhonorowano go III nagrodą (Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie, 1975); w Konkursie Poetów Ludowych Kurii Diecezjalnej w Lublinie zdobył II nagrodę (1988), III (1989). Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Medal 40-lecia PRL, odznaki: "Zasłużony Działacz Kultury" (1977) i "Zasłużony Pracownik Rolnictwa" (1973), odznaczenie "Za zasługi dla województwa chełmskiego" (1983) oraz szczególnie cenną dla chłopskich twórców "Nagrodę im. O. Kolberga. Za zasługi dla kultury ludowej" (2002). Jego dorobek jest różnorodny, napisał wiele wierszy, gawęd, anegdot oraz kilka powieści wspomnieniowych; utrwalił przebieg niektórych świąt religijnych oraz zwyczajów i obrzędów - jasełek, herodów, wesela, prządek. Sporadycznie pisał fraszki. Był autorem dwujęzycznym, wypowiadał się w języku polskim i ukraińskim. A ponadto zajmował się malarstwem pejzażowym i korzenioplastyką. Malując "odpoczywał i świętował".

źródło:http://powiatwlodawski.pl

👾 👾

↶ Wesprzyj wlodawę.NET ❤