4 listopada sali widowiskowa Włodawskiego Domu Kultury wypełniła się po brzegi najmłodszymi widzami, którzy przybyli na spektakl realizowany przez aktorów z Narodowego Teatru Edukacji im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu.

Artyści zaproponowali dzieciom dwa wspaniałe przedstawienia: „Brzechwolandia” – to pierwsza z nich. A organizatorzy na swojej stronie internetowej narodowyteatredukacji.pl tak zachęcają potencjalnych widzów do jej obejrzenia…

„Brzechwolandia to wspaniała kraina, którą wszyscy powinniście poznać. Powodów jest wiele. Po pierwsze- dzięki niej można zapomnieć o wszystkich zmartwieniach, przenieść się w kolorowy świat marzeń, pełen radości i muzyki. Po drugie - Brzechwolandia uczy, jak powinno się w życiu postępować. Często przecież zapominamy o dobrym zachowaniu w domu, w szkole, na podwórku. Po trzecie – to okazja poznania wspaniałych wierszy polskiego poety, który właśnie dla was rymował piękne strofy („Leń”, „Samochwała”, „Skarżypyta”, „Znaki przestankowe”, „Atrament”, itp.) Po czwarte- możecie być świadkami niesamowitych przygód, które tylko w Brzechwolandii zdarzyć się mogą”.

[wp_ad_camp_2][wp_ad_camp_3]

Kolejna propozycja utalentowanych członków wrocławskiego teatru to „Teatralne ACB”. Tym spektaklem aktorzy podzielili się z pedagogami i uczniami wiedzą na temat historii teatru, pokazania jego form, zaplecza, odsłaniając tajniki gry aktorskiej.

Zamierzeniem twórców było przedstawienie różnych sposobów przenoszenia sztuki na scenę: od teatru lalek poprzez teatr cieni, pantomimy do aktora w żywym planie. W dialogach pojawia się fachowa terminologia: reżyser, obsada, inscenizacja, dubler, epizod, dykcja, mimika, gest, barwa głosu, interpretacja itp. Włodawska publiczność zobaczyła również lalki – jawajkę i kukłę.

Artyści przedstawili historię młodego urwisa, który nie potrafi właściwie zachować się w teatrze – przeszkadza aktorom i widzom. Ponieważ lekceważy wszelkie prośby i uwagi zostaje ukarany i zatrzymany na scenie. Dzięki magii miejsca, w którym się znalazł, spotyka znane z historii teatru i baśni postaci. Ich opowieści i przygody w zadziwiający sposób odwołują się do zachowań chłopca. Nasz bohater zauroczony różnorodnością i wyjątkowością miejsca zaczyna doceniać ciężką pracę ludzi teatru, poznaje sztukę aktorską, staje się mądrzejszy i pokorniejszy. Czas spędzony w teatrze nie był dla niego czasem straconym.

Każda z propozycji wrocławskich aktorów dostosowana była do wieku widzów. Owacjom nie było końca. Dziękujemy za wspaniałe doznania kulturalne.

(c) http://wdk.wlodawa.pl