21 września 2019 r. Zakład Karny we Włodawie włączył się w sprzątanie terenów przyległych do Jeziora Białego w ramach corocznej akcji „Sprzątanie Świata”.
Obok żołnierzy, dzieci ze szkoły podstawowej, osób chętnych czy płetwonurków również osadzeni z Zakładu Karnego we Włodawie porządkowali po zakończonym sezonie teren nad Jeziorem Białym w Okunince. Możliwość opuszczenia jednostki oraz włączenia się w ciekawą akcję jest jednym z elementów prawidłowego przebiegu procesu resocjalizacji.
Pomimo tego, że społeczeństwo posiada wiedzę na temat korzyści płynących z czystego środowiska, to jednak uczestnicy akcji nie pozostali bez zajęcia. Odpadów było sporo - butelki, puszki, plastikowe worki, papier, czy ubrania zarówno na lądzie, wodzie jak i pod wodą.
Zobacz również:.
Okuninka: Włodawscy więźniowie sprzątali świata
Włodawa: Nie milkną echa kradzieży burmistrza karety
Włodawa: Kierowca Dacii rozjechał kobietę na pasach dla pieszych
Współorganizatorami tegorocznej akcji sprzątania terenów nad jeziorem Białym były m.in. lokalne urzędy. Nadleśnictwo Sobibór zorganizowało konkursy ekologiczne dla uczestników i dzieci kształtujące świadomość ekologiczną i wiedzę na temat otaczającego nas środowiska naturalnego.opracował: ppor. Daniel Pręciuk
/ź/ sw.gov.pl
Więcej...
Podaj dalej, powiadom znajomych....
(12 września) Starosta włodawski i dowódca 2. Mazowieckiego Pułku Saperów byli organizatorami obchodach 75. rocznicy powstania we Włodawie 2. Warszawskiej Brygady Saperów. W słońcu uroczyście oddano hołd saperom, którzy formowali się jesienią 1944 r. właśnie we Włodawie.
Rozpoczęte w czasie walk prace związane z rozminowaniem Warszawy Brygada prowadziła do 13 marca. Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 32 z 28 lutego 1945 roku o przystąpieniu do całkowitego rozminowania kraju, 2 Brygada Saperów rozpoczęła oczyszczanie centralnych i południowych rejonów Polski. Przed saperami stanęło zadanie rozminowania m.in. powiatów: kozienickiego, opatowskiego, sandomierskiego oraz przyczółków: wareckiego, puławskiego i sandomierskiego. W późniejszym okresie saperzy oczyszczali także ziemie zachodnie, aż do Odry z Wrocławiem włącznie oraz kwaterę Hitlera w Gierłoży. Ogółem w czasie rozminowania kraju straciło życie 117 żołnierzy Brygady, a blisko 500 zostało rannych.
Po zakończeniu działań wojennych saperzy przystąpili do wykonywania zadań przy odbudowie kraju ze zniszczeń. Brali udział w odbudowie obiektów przemysłowych, mostów i dróg. Uczestniczyli w budowie falochronów w Gdańsku, Gdyni, elektrowni w Dąbiu, Mazowieckich Zakładów Petrochemicznych w Płocku, Ośrodka Badań Jądrowych w Świerku oraz wielu obiektów w Warszawie, np. Huty Warszawa, Domu Słowa Polskiego czy też większych arterii komunikacyjnych stolicy. Za zasługi dla Warszawy i udział w walkach Brygada odznaczona została Krzyżem Grunwaldu III klasy. Wielokrotnie była wyróżniana przez Ministra Obrony Narodowej jako przodująca w Wojsku Polskim.
W dowód uznania waleczności żołnierzy w walkach o wyzwolenie kraju oraz w dowód więzi żołnierzy jednostki ze społeczeństwem Mazowsza nadano w 1994 roku wyróżniającą nową nazwę 2 Mazowiecka Brygada Saperów, a Wojewoda Warszawski oraz społeczeństwo gminy Czosnów ufundowało sztandar.
Swoją obecnością zaszczycili: zastępca dowódcy 2. Mazowieckiego Pułku Saperów pan pułkownik Adam Gruszczyk, szef wydziału profilaktyki i dyscypliny wojskowej Dowództwa Generalnego Rodzaju Sił Zbrojnych pan pułkownik Dariusz Urban, były szef Inżynierii Wojskowej, były dowódca 2. Mazowieckiej Brygady Saperów pan generał dywizji doktor Janusz Lalka z małżonką. Uroczystości rozpoczęła msza święta w kościele pod wezwaniem św. Ludwika z udziałem Kompanii Honorowej 2. Mazowieckiego Pułku Saperów, następnie pod pomnikiem saperów były okolicznościowe przemówienia, Apel Pamięci i salwa honorowa oraz uroczyste złożenie wieńców.
Dalsza część uroczystości odbyła się w Zespole Szkół Zawodowych Nr 1 i II Liceum Ogólnokształcącym, gdzie nastąpiło odsłonięcie tablicy pamiątkowej. Swoje przemówienie wygłosił również dyrektor szkoły pan Eugeniusz Omelczuk. Po części oficjalnej wszyscy spotkali się na słodkim poczęstunku.
W lesie przy DK-82 jeden z grzybiarzy odnalazł pochodzący z II Wojny Światowej pocisk artyleryjski. Policjanci zabezpieczyli miejsce znalezienia niewybuchu, zaś saperzy bezpiecznie go usunęli.
16 maja 2019 r. w Adampolu pod Włodawą, przy współudziale Kompanii Honorowej Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie złożono hołd poległym uczestnikom bitwy pod Wyrykami, stoczonej 8 maja 1944r. z wojskiem niemieckim.
Celem było zdobycie umundurowania i broni oraz uniemożliwienie pobrania od miejscowej ludności kontyngentu. Ogółem w bitwie wzięło udział 72 żołnierzy AK, poległo dziewięciu, a trzech zostało rannych. Lokalne obchody bitwy pod Wyrykami podkreśliły ogromną rolę narodu polskiego w walce o niepodległość oraz upamiętniły tych, którzy oddali życie w walce o wolną Ojczyznę.
3 maja 2019 r. przedstawiciele Zakładu Karnego we Włodawie uczestniczyli w lokalnych obchodach święta z okazji 228 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
Ustawa Rządowa
W dniu 12 kwietnia 2019 r. przedstawiciele Zakładu Karnego we Włodawie uczestniczyli w obchodach 79 rocznicy Zbrodni Katyńskiej.
Osadzeni pod opieką wychowawców działu penitencjarnego mieli okazję poznać część historii wschodniego pogranicza i pogłębić patriotyczne wartości. Dali również przykład bezinteresownej pomocy na rzecz miasta Włodawy oraz lokalnej społeczności, dbając przy tym o wizerunek miejsca historycznego. Grupa osadzonych pod opieką wychowawcy sierż. Fryderyka Szajewskiego była również obecna podczas obchodów uroczystości katyńskich. Działania takie są dla uczestników prawdziwą lekcją historii.
W trakcie przemówień przybliżono zebranym te tragiczne chwile zapisane na kartach historii Polski. Pod Pomnikiem Katyńskim złożono wieńce i zapalono znicze. Zakład Karny we Włodawie reprezentował ppłk Jacek Sankowski - Dyrektor Zakładu Karnego we Włodawie i mjr Krzysztof Jeleński wraz z Pocztem Sztandarowym jednostki. Mjr Krzysztof Jeleński podczas uroczystości objął dowództwo pocztów sztandarowych.
W listopadzie 1918 r. Piłsudski i Sosnkowski wrócili do Warszawy. Pierwszy z nich stanął na czele odradzającego się państwa i Wojska Polskiego. Sosnkowski był jego wiernym współpracownikiem, pełniąc urzędy dowódcy Okręgu Generalnego Warszawskiego, wiceministra i Ministra Spraw Wojskowych oraz dowodząc latem 1920 r. Armią Rezerwową. Dr Orzełek zaprezentował dokumenty, dowodzące współudziału Sosnkowskiego także w kształtowaniu polityki zagranicznej odrodzonej Rzeczypospolitej. Kryzys w relacjach generała i marszałka, którzy dla wielu żołnierzy byli po prostu „Szefem i Komendantem”, spowodował konflikt Piłsudskiego z partiami politycznymi i Sejmem. Kulminacyjny punkt nastąpił w maju 1926 r., kiedy były Naczelnik Państwa na czele zbuntowanych oddziałów ruszył na Warszawę, zaś Sosnkowski, nie chcąc wybierać między wiernością dawnemu wodzowi a żołnierską przysięgą, zdecydował się na samobójstwo. Generał przeżył postrzał w pierś, ale od tego momentu jego relacje z Piłsudskim miały charakter jedynie służbowy.
Po śmierci marszałka w 1935 r. Sosnkowski był jednym z kandydatów na stanowisko Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. Urząd ten objął jednak gen. Edward Śmigły-Rydz.
Różnica w poglądach między nimi doprowadziła do dymisji Sosnkowskiego z funkcji rządowych latem 1941 r. Po śmierci Sikorskiego w lipcu 1943 r. Sosnkowski został Naczelnym Wodzem. Nie był w stanie, mimo swych starań, zapobiec tragedii powstania warszawskiego. Skonfliktowany z premierem Mikołajczykiem, krytykowany przez Brytyjczyków, Amerykanów i Sowietów, został odwołany z zajmowanych funkcji przez prezydenta Władysława Raczkiewicza. Pod koniec 1944 r. wyjechał do Kanady. Angażując się w działalność polskiej powojennej emigracji politycznej, nie był w stanie doprowadzić do jej zjednoczenia. Zmarł 11 października 1969 r.
22 listopada w Klubie Batalionowym w Chełmie odbyło się spotkanie ekspertów z zakresu zarządzania kryzysowego z m.in. powiatu włodawskiego z przedstawicielami 
Otwierając warsztaty mjr Marek Prenal z Dowództwa Wojsk Obrony Terytorialnych powiedział – „Te warsztaty mają na celu zapoznanie przedstawicieli powiatów, gmin i miast z możliwościami WOT w zakresie współpracy z administracją samorządową w sytuacjach kryzysowych. Pierwsze spotkanie w Lublinie we wrześniu br. potwierdziło, że jest potrzeba tego typu spotkań.”
Procedura ich uruchomienia jest taka sama jak w przypadku innych rodzajów sił zbrojnych i będzie realizowana zgodnie z zapisami ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, a wydzielone siły zostaną przekazane w podporządkowanie 
Ich zadaniem będzie rozpoznanie rejonu i dokonanie oceny sytuacji, nawiązanie współpracy z administracją cywilną i wojskową oraz oszacowanie potrzeb użycia sił i środków z zasobów wojska. Wszystko po to, by w przypadku, gdy wojsko okaże się niezbędne skrócić czas jego przybycia, a także przygotować warunki do jak najszybszego jego wejścia do akcji.
ukierunkowanych na doradztwo i ocenę możliwości wsparcia usuwania skutków klęsk żywiołowych po zakończeniu pracy zgrupowań zadaniowych w perspektywie długofalowej. Zadaniem tych zespołów jest przygotowanie i utrzymanie wydzielonych sił do niezwłocznego i powszechnego wsparcia społeczności lokalnych przy wystąpieniu klęsk żywiołowych, katastrof oraz przeciwdziałanie i minimalizacja i usuwanie skutków, a także przywracanie stanu sprzed ich wystąpienia.