1 września obchodziliśmy 80 - tą rocznicę napaści hitlerowskich Niemiec na Państwo Polskie. Ta data to jednocześnie początek II wojny światowej - ciemnych kart w historii polski i świata, które przyniosły ból, cierpienie i łzy.
Lokalne uroczystości
1 września 2019 r. na Cmentarzu Wojennym we Włodawie odbyły się powiatowe obchody upamiętniające 80 rocznicę wybuchu II wojny światowej. Uroczystości rozpoczęły się od hymnu państwowego i wystąpień okolicznościowych. Następnie przybyłe na uroczystości delegacje złożyły wieńce i kwiaty pod Pomnikiem Ofiar Niemieckiej i Sowieckiej Napaści. Zapalono znicze na grobach żołnierskich. Zakład Karny we Włodawie reprezentowali: ppłk Jacek Sankowski - Dyrektor Zakładu Karnego we Włodawie wraz z pocztem sztandarowym jednostki. Mjr Krzysztof Jeleński podczas uroczystości objął dowództwo pocztów sztandarowych.
Zobacz również:.
Włodawa: Godzinne uroczystości 80 rocznicy wybuchu II wojny światowej
Historia: Nieśmiertelnik, poszukiwana rodzina
Włodawa: Wojenne losy pilotów z Dywizjonu 303 i Misia Wojtka /wideo/
Włodawa: Upamiętnili Ofiary Zbrodni Katyńskiej /wideo/
Największa wojna światowa
II wojna światowa trwała 6 lat (1939-1945). Działania wojenne prowadzone były w całej Europie, wschodniej i południowej Azji, w północnej Afryce, na bliskim Wschodzie oraz na morzach. Jako początek uznaje się atak wojsk niemieckich w dniu 1 września 1939 r. na placówkę Westerplatte. W nocy z 8/9 maja 1945 r. dowództwo niemieckie podpisało akt bezwarunkowej kapitulacji, co oficjalnie kończyło działania wojenne w Europie. Państwo polskie po klęsce wrześniowej znajdowało się pod okupacją i szczególnie mocno ucierpiało w wyniku prowadzonych działań zbrojnych oraz działań skierowanych w kierunku wyniszczenia ludności. W II wojnie światowej brało udział 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln żołnierzy z 61 państw. Według danych szacunkowych zginęło w niej ponad 60 mln istnień ludzkich. Konflikt zbrojny w którym zaangażowane było wiele państw był największym i najstraszniejszym z dotychczasowych konfliktów zbrojnych.
tekst: ppor. Daniel Pręciuk, źródło historyczne: wikipedia, zdjęcia: Waldemar Zakrzewski
/ź/ sw.gov.pl
Więcej...
Podaj dalej, powiadom znajomych....
Pod takim tytułem przebiegał (06.06.2019 r.) w naszej bibliotece XIV Konkurs Czytelniczy dla słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku przy Polskim Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów we Włodawie.
Uczniowie ZSR Korolówka: Patrycja Hrycak, Katarzyna Obara oraz Adrian Rowiński wzięli udział w wojewódzkim konkursie historycznym„ Katyń … ocalić od zapomnienia w 79 Rocznicę Zbrodni Katyńskiej. Organizatorem konkursu był Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola im. J. Pawła II w Hańsku a współorganizatorami: Instytut Pamięci Narodowej o/Lublin, Stowarzyszenie Rodzina Katyńska Włodawa, Urząd Gminy Hańsk, Starostwo Powiatowe we Włodawie.
Spośród 80 prac plastycznych nasza uczennica Katarzyna Obara zajęła I miejsce w swojej kategorii wiekowej , natomiast w teście wiedzy III miejsce zajęła Patrycja Hrycak, a IV miejsce Adrian Rowiński. Uczestnicy otrzymali puchary oraz nagrody książkowe. Do konkursu zostali przygotowani przez nauczyciela historii i wiedzy o społeczeństwie – Dorotę Redde-Sawczuk.
Lata 50-te charakteryzuje ożywiona działalność społeczna związana z budową pomników pamięci. We Włodawie w 1957 roku powstał Powiatowy Komitet Obywatelski Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa. W skład tego Komitetu weszli przewodniczący:
Z inicjatywy tego Komitetu na terenie dawnego powiatu Włodawskiego powstało wiele pomników w miejscach szczególnie znanych z walki oraz męczeństwa ostatniej wojny światowej. I tak powstały pomniki w Holeszewie, Wiązowcu, Wisznicach, Dominiczynie, Sobiborze oraz 
Projekt ten został wykonany i przesłany do zatwierdzenia. Komitet nie zaakceptował wyżej przedstawionego projektu, ponieważ "co to jest za pomnik z żołnierzem bez karabinu. Karabin musi być symbolem walki i nienaruszalności granicy wschodniej". Na wniosek Komitetu projekt pomnika został zmieniony.
Model do wykonanie formy ukończono późną jesienią 1964 roku. I jak wynika z relacji Antoniego Kuczewskiego, p. Zofia Konpuciłowska postanowiła przerwać pracę, a formy odlać dopiero wiosną 1965 roku.
Zrezygnowano wówczas ze współpracy z Zofią Konpuciłowską, a wykonaniem formy zajął się Edmund Matuszek. Na wiosnę, gdy formy były już gotowe ustawiono zbrojenie wzmacniające oraz wylano fundamenty. Fundamenty oraz zbrojenie wykonano w czynie społecznym. Koszt tego wyniósł 37 tys. zł.
Sprowadzono ze Świdnika piaskarkę i sztampowaniem pomnika zajął się Franciszek Drozdowski. Na placu, gdzie obecnie stoi pomnik 
Teren ten obecnie wyłożony jest tłuczką kamienną oraz rozbitymi płytami chodnikowymi, które symbolizują trudną drogę żołnierzy do zwycięstwa. Uroczyste odsłonięcie pomnika nastąpiło dnia 22 lipca 1968 roku w obecności rodzin poległych, mieszkańców Włodawy oraz władz wojewódzkich wojskowych i cywilnych.
W dniu 12 kwietnia 2019 r. przedstawiciele Zakładu Karnego we Włodawie uczestniczyli w obchodach 79 rocznicy Zbrodni Katyńskiej.
Osadzeni pod opieką wychowawców działu penitencjarnego mieli okazję poznać część historii wschodniego pogranicza i pogłębić patriotyczne wartości. Dali również przykład bezinteresownej pomocy na rzecz miasta Włodawy oraz lokalnej społeczności, dbając przy tym o wizerunek miejsca historycznego. Grupa osadzonych pod opieką wychowawcy sierż. Fryderyka Szajewskiego była również obecna podczas obchodów uroczystości katyńskich. Działania takie są dla uczestników prawdziwą lekcją historii.
W trakcie przemówień przybliżono zebranym te tragiczne chwile zapisane na kartach historii Polski. Pod Pomnikiem Katyńskim złożono wieńce i zapalono znicze. Zakład Karny we Włodawie reprezentował ppłk Jacek Sankowski - Dyrektor Zakładu Karnego we Włodawie i mjr Krzysztof Jeleński wraz z Pocztem Sztandarowym jednostki. Mjr Krzysztof Jeleński podczas uroczystości objął dowództwo pocztów sztandarowych.
Głównym celem imprezy oprócz promocji i rozwoju sportu było oddanie hołdu żołnierzom polskiego podziemia antykomunistycznego działającego w latach 1944 – 1963 w obrębie przedwojennych granic RP oraz popularyzacja wiedzy na ten temat.
Bieg tegoroczny został podzielony na dwa etapy wzorem lat ubiegłych. Pierwszym etapem był bieg główny na odległość na odległość 5 km.
Przedstawiciele Zakładu Karnego we Włodawie podczas lokalnych uroczystości, w których wziął udział wicewojewoda lubelski Robert Gmitruczuk uczcili pamięć Żołnierzy Wyklętych.
Żołnierze Wyklęci stoczyli setki bitew i potyczek o znaczeniu lokalnym. Główny opór podziemia zdławiony został do roku 1947. Zapomniani przez lata i przez historię doczekali się swojego święta, które obchodzone jest od 2011 r. 
(1 marca) Włodawianie uczcili pamięć Żołnierzy Wyklętych. Obchody rozpoczęła msza w kościele pw. św. Ludwika, po której złożono pod pomnikiem oddziału AK-WiN wiązanki. Wcześniej apelem poległych i wystąpieniami oddano im hołd.
Głos zabrał też wicewojewoda Robert Gmitryczuk, o. Dariusz Cichor – przeor klasztoru oo. paulinów, burmistrz Wiesław Muszyński i (pod pomnikiem) kpt. Edmund Brożek. Ten ostatni – 93-letni uczestnik antykomunistycznej partyzantki - nie krył wzruszenia, dziękując uczestnikom uroczystości.
W listopadzie 1918 r. Piłsudski i Sosnkowski wrócili do Warszawy. Pierwszy z nich stanął na czele odradzającego się państwa i Wojska Polskiego. Sosnkowski był jego wiernym współpracownikiem, pełniąc urzędy dowódcy Okręgu Generalnego Warszawskiego, wiceministra i Ministra Spraw Wojskowych oraz dowodząc latem 1920 r. Armią Rezerwową. Dr Orzełek zaprezentował dokumenty, dowodzące współudziału Sosnkowskiego także w kształtowaniu polityki zagranicznej odrodzonej Rzeczypospolitej. Kryzys w relacjach generała i marszałka, którzy dla wielu żołnierzy byli po prostu „Szefem i Komendantem”, spowodował konflikt Piłsudskiego z partiami politycznymi i Sejmem. Kulminacyjny punkt nastąpił w maju 1926 r., kiedy były Naczelnik Państwa na czele zbuntowanych oddziałów ruszył na Warszawę, zaś Sosnkowski, nie chcąc wybierać między wiernością dawnemu wodzowi a żołnierską przysięgą, zdecydował się na samobójstwo. Generał przeżył postrzał w pierś, ale od tego momentu jego relacje z Piłsudskim miały charakter jedynie służbowy.
Po śmierci marszałka w 1935 r. Sosnkowski był jednym z kandydatów na stanowisko Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych. Urząd ten objął jednak gen. Edward Śmigły-Rydz.
Różnica w poglądach między nimi doprowadziła do dymisji Sosnkowskiego z funkcji rządowych latem 1941 r. Po śmierci Sikorskiego w lipcu 1943 r. Sosnkowski został Naczelnym Wodzem. Nie był w stanie, mimo swych starań, zapobiec tragedii powstania warszawskiego. Skonfliktowany z premierem Mikołajczykiem, krytykowany przez Brytyjczyków, Amerykanów i Sowietów, został odwołany z zajmowanych funkcji przez prezydenta Władysława Raczkiewicza. Pod koniec 1944 r. wyjechał do Kanady. Angażując się w działalność polskiej powojennej emigracji politycznej, nie był w stanie doprowadzić do jej zjednoczenia. Zmarł 11 października 1969 r.
